Linggo, Oktubre 26, 2014
Case #40 - Nangangailangan ng suporta, nangangailangan ng independence
May mga luha sa mata ni Martha, at kinakagat niya ang kanyang labi. Pinansin ko ito, at ginagawa niya raw iyon dahil sinusubukan niyang lunukin ang kanyang mga emosyon. Pinahinga ko siya ng malalim at inudyukan siyang maging present...at lalong tumulo ang kanyang luha.
Nagkwento siya, isang mahaba at masakit na kwento, ng may kasamang luha. Sa ibang lungsod nagtatrabaho ang kanyang ama. Lumipat sila ng kanyang ina at kapatid sa isang maliit na baryo habang wala ang kanilang ama, at kinailangan nilang makitira sa mga magulang ng kanyang ina. Ngunit binubule sila ng kanilang lolo...kung masyadong maingay ang mga bata, nagbabanta itong ipatapon sila sa labas ng bahay, at talaga namang nilalagay nito sa labas ang mga maleta nila. Ilang beses na itong nangyari. Bago pa iyon, nakitira na ang kanyang kapatid dito at tuwing bumibisita siya at ang kanyang ina, hahanapan nila ng pintas si Martha at ikukumpara siya sa kanyang kapatid.
Sa wakas ay lumipat narin sila sa sarili nilang bahay. Ngunit magandang babae ang kanilang ina, at madalas pumupunta sa bahay ang mga lalaki mula sa tindahan na pinagtatrabahuhan niya upang hanapin siya. Pinaaalis niya mga ito, ngunit isang beses ay nagpapasok siya ng isang lalaki, at nagkaroon sila ng relasyon. Palaging natatakot si Martha tuwing pumapasok ito sa bahay.
Nang mabuking ang relasyon na ito, naging kahihiyan sa maliit na komunidad na kanilang tinitirhan ang kanilang ina. Pati si Martha ay inaaway ng mga bata sa eskuwelahan. Nang bumalik ang kanilang ama, binugbog ng lolo't lola nila ang kanilang nanay...tila nagpatung-patong na ang mga trauma.
Isa itong kwento na puno ng sakit at pagdurusa. Habang nagkukwento ay hinawakan niya ang kamay ko at pinisil ito. Naupo lang kami ng ganoon hanggang sa gumaan ang loob niya.
May iba't ibang klase ng kwento sa psychotherapy. Ang iba ay luma, patay, paulit-ulit, at ang tanging silbi ay ang pagpapatuloy ng helplessness at pagkuha ng simpatya. Kailangang dalhin sa kasalukuyan ang mga kwentong iyon, at gawing buhay sa pamamagitan ng mga embodied na eksperimento at mga breathed-through na emosyon.
Ngunit ang kwento na ito ay buhay at 30 taong nang naghihintay na makwento. Sa tamang panahon ay lumabas ito ng tuluy-tuloy habang unti-unting nag-iintegrate.
Nang kumalma na siya, binitawan ko ang kanyang kamay at nanatili sa tabi niya.
Nagkaroon naman daw ng mga "ilaw" sa daan, ayon kay Martha. Ang intimacy nila ng kanyang ina at kapatid, kahit tinapay at beans lang ang kinakain nila minsan. Ang mga naging nobyo niya, lalo na ang pinaka-una, na naging mapagmahal at sumuporta sa kanya habang kinakaharap niya ang kanyang mga kalbaryo.
Nagpatuloy ang suportang ito sa kanyang asawa, na talaga namang malapit sa kanya, at mayroon silang mapagmahal na relasyon. Lahat ay maayos sa kanila. Yun nga lang, matapos ang 20 taon (at ngayon na malaki na ang kanilang mga anak) ay tila nagsawa na siya sa trabaho na naging tahanan niya noong una niyang iwan ang masalimuot na mga pangyayari sa kanilang pamilya.
Naghahanap siya ng bagong direksyon para sa kanyang personal na pag-unlad, pati ng pagbabago sa kanyang karera. Ngunit nakahawak parin sa kanyang kamay ang kanyang asawa. Naging maganda ang kanilang sitwasyon dahil tuwing nangangailangan siya ng suporta, agad itong binibigay ng kanyang asawa. Ngayon, gusto niya nang maging independent, ngunit nakahawak parin ito sa kanya.
Tinuro ko sa kanya ang parallel nito sa sesyon. Kinailangan niya ang presensya ko habang dinadaanan niyang muli ang trauma. Ngunit sa huli, nakayanan ko nang bitawan ang kanyang kamay, at tinabihan siya ng hindi na kumakapit pa.
Binigyan ko siya ng outline ng maaari niyang sabihin sa kanyang asawa, upang tulungan itong maintindihan at matanggap na kailangan niya ring matutong gumalaw sa mundo ng mag-isa, at siguro'y tulungan din itong harapin ang mga insecurity na posibleng lumabas dahil dito. Mabibigay din nito ang tamang klase ng suporta na kailangan niya mula dito - ang pagiging kumportable sa kanyang pagbalik at pag-alis.
Sa pamamagitan ng pagtalakay ng paksang ito sa sesyon, natutunan niya kung paano mas mag-mature at magbago, at sa gayon ay nakayanang harapin ang nagbabagong dynamic sa kanyang relasyon at sa kanyang posisyon sa buhay.
Nagkwento siya, isang mahaba at masakit na kwento, ng may kasamang luha. Sa ibang lungsod nagtatrabaho ang kanyang ama. Lumipat sila ng kanyang ina at kapatid sa isang maliit na baryo habang wala ang kanilang ama, at kinailangan nilang makitira sa mga magulang ng kanyang ina. Ngunit binubule sila ng kanilang lolo...kung masyadong maingay ang mga bata, nagbabanta itong ipatapon sila sa labas ng bahay, at talaga namang nilalagay nito sa labas ang mga maleta nila. Ilang beses na itong nangyari. Bago pa iyon, nakitira na ang kanyang kapatid dito at tuwing bumibisita siya at ang kanyang ina, hahanapan nila ng pintas si Martha at ikukumpara siya sa kanyang kapatid.
Sa wakas ay lumipat narin sila sa sarili nilang bahay. Ngunit magandang babae ang kanilang ina, at madalas pumupunta sa bahay ang mga lalaki mula sa tindahan na pinagtatrabahuhan niya upang hanapin siya. Pinaaalis niya mga ito, ngunit isang beses ay nagpapasok siya ng isang lalaki, at nagkaroon sila ng relasyon. Palaging natatakot si Martha tuwing pumapasok ito sa bahay.
Nang mabuking ang relasyon na ito, naging kahihiyan sa maliit na komunidad na kanilang tinitirhan ang kanilang ina. Pati si Martha ay inaaway ng mga bata sa eskuwelahan. Nang bumalik ang kanilang ama, binugbog ng lolo't lola nila ang kanilang nanay...tila nagpatung-patong na ang mga trauma.
Isa itong kwento na puno ng sakit at pagdurusa. Habang nagkukwento ay hinawakan niya ang kamay ko at pinisil ito. Naupo lang kami ng ganoon hanggang sa gumaan ang loob niya.
May iba't ibang klase ng kwento sa psychotherapy. Ang iba ay luma, patay, paulit-ulit, at ang tanging silbi ay ang pagpapatuloy ng helplessness at pagkuha ng simpatya. Kailangang dalhin sa kasalukuyan ang mga kwentong iyon, at gawing buhay sa pamamagitan ng mga embodied na eksperimento at mga breathed-through na emosyon.
Ngunit ang kwento na ito ay buhay at 30 taong nang naghihintay na makwento. Sa tamang panahon ay lumabas ito ng tuluy-tuloy habang unti-unting nag-iintegrate.
Nang kumalma na siya, binitawan ko ang kanyang kamay at nanatili sa tabi niya.
Nagkaroon naman daw ng mga "ilaw" sa daan, ayon kay Martha. Ang intimacy nila ng kanyang ina at kapatid, kahit tinapay at beans lang ang kinakain nila minsan. Ang mga naging nobyo niya, lalo na ang pinaka-una, na naging mapagmahal at sumuporta sa kanya habang kinakaharap niya ang kanyang mga kalbaryo.
Nagpatuloy ang suportang ito sa kanyang asawa, na talaga namang malapit sa kanya, at mayroon silang mapagmahal na relasyon. Lahat ay maayos sa kanila. Yun nga lang, matapos ang 20 taon (at ngayon na malaki na ang kanilang mga anak) ay tila nagsawa na siya sa trabaho na naging tahanan niya noong una niyang iwan ang masalimuot na mga pangyayari sa kanilang pamilya.
Naghahanap siya ng bagong direksyon para sa kanyang personal na pag-unlad, pati ng pagbabago sa kanyang karera. Ngunit nakahawak parin sa kanyang kamay ang kanyang asawa. Naging maganda ang kanilang sitwasyon dahil tuwing nangangailangan siya ng suporta, agad itong binibigay ng kanyang asawa. Ngayon, gusto niya nang maging independent, ngunit nakahawak parin ito sa kanya.
Tinuro ko sa kanya ang parallel nito sa sesyon. Kinailangan niya ang presensya ko habang dinadaanan niyang muli ang trauma. Ngunit sa huli, nakayanan ko nang bitawan ang kanyang kamay, at tinabihan siya ng hindi na kumakapit pa.
Binigyan ko siya ng outline ng maaari niyang sabihin sa kanyang asawa, upang tulungan itong maintindihan at matanggap na kailangan niya ring matutong gumalaw sa mundo ng mag-isa, at siguro'y tulungan din itong harapin ang mga insecurity na posibleng lumabas dahil dito. Mabibigay din nito ang tamang klase ng suporta na kailangan niya mula dito - ang pagiging kumportable sa kanyang pagbalik at pag-alis.
Sa pamamagitan ng pagtalakay ng paksang ito sa sesyon, natutunan niya kung paano mas mag-mature at magbago, at sa gayon ay nakayanang harapin ang nagbabagong dynamic sa kanyang relasyon at sa kanyang posisyon sa buhay.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento