Pinagtuunan ko ng pansin ang imahe ng cocoon. Nagmungkahi ako ng eksperimento na base dito. Minsan hindi naman kailangang gamitin ang lahat ng detalye na binigay ng kliyente; minsan sapat nang magsimula sa isang malinaw at malakas na metapora na galing din sa kanya. Sa kasong ito, lumutang ang isang metapora na may kinalaman sa pagbabagong-anyo, may kinalaman sa isyu na binubuno sa therapy, at naglalaman ng parehong paghahangad para at takot sa pagbabago. Kilala din ang Gestalt Experiment bilang "safe emergency", at ang balanse sa pagitan ng "safe" at "emergency" ay palagi nating sinusubukang abutin - ang pagtulong sa kliyente na harapin at pagbigyan ang kanyang paghahangad para sa isang bagong karanasan, habang naghahanap ng paraan upang gawin itong ligtas.
Kaya inanyayahan ko ang kalahating dosenang tao mula sa grupo na palibutan siya at maging "cocoon". Agad agad ay lumakas ang pag-iyak niya, at nalaglag siya sa sahig. Pinaupo ko rin ang mga tao na nakapalibot sa kanya. Sinabihan ko siyang huwag mangimi, at imbis ay panatilihin ang eye contact sa mga tao sa paligid niya. Kung hindi ay mapapaatras siya, mahahatak sa sarili niyang mundo, at mahahatak palabas ng relasyon. Sa kasong iyon, magpapatuloy lamang sa pag-ikot ang kanyang emosyon ng walang pinatutunguhan, at hindi ito makakatulong.
Maya maya ay tumingin siya sa isa sa mga babae at sinabi dito, "Ayoko sayo." Malinaw na hindi ito tungkol sa babae mismo - naalala niya lang kasi ang kanyang ina. Kaya inudyukan ko siyang kausapin ito ng direkta, at na sabihin kung ano man ang nais niyang sabihin dito.
"Bakit mo ako inabanduna?" tanong niya. Sa Gestalt, tinitingnan bilang walang silbi ang tanong na "bakit", kaya mas inuudyukan namin silang magbigay ng pahayag imbis na magtanong ng "bakit".
Mula dito lumabas ang kanyang mga pahayag - ang kanyang hinanakit nang abandunahin siya ng kanyang ina noong bata pa siya. Muli, hindi ko na kailangang malaman ang buong kwento at lahat ng detalye nito. Sapat na na lubog siya sa proseso.
Kinailangan ko siyang suportahan upang manatili siya sa kasalukuyan, magpanatili ng eye contact, at huminga ng maayos. Maraming emosyon na lumutang sa kanya, pati sa babaeng tumayo bilang kanyang "ina".
Mahalaga ang suporta ng grupong nakabilog sa kanya, upang iparamdam sa kanya ang suporta sa isang lugar kung saan madalas ay mahina siya.
Sa wakas ay napagod na siya, at gusto niya na lamang humiga.
Kaya pinahiga ko siya sa hita ng kanyang "ina", at sinabihan siyang hayaan ang kanyang sariling makatulog doon.
Paggising niya sampung minuto ang makalipas, pakiramdam niya ay pinanganak siyang muli, at nagkaroon ng pakiramdam ng init at koneksyon sa kanyang puso na dati ay puro hinanakit lang ang laman.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento