Lunes, Disyembre 8, 2014
Case #45 - Paano harapin ang kalungkutan
Gustong pag-usapan ni Betty ang kanyang takot. Hindi niya matukoy kung tungkol saan ito, o kung saan ito konektado.
Ngunit bago ko sakyan ang kanyang pokus, sinubukan ko muna siyang kilalanin. Nagtanong ako tungkol sa kanyang mga anak, sa kanyang buhay may-asawa, at sa kanyang trabaho. Kaka-resign niya lang sa kanyang trabaho matapos ang 20 taon, at kasalukuyang nasa transition period. Maayos naman ang kanyang buhay pamilya; maganda at talentado ang kanyang anak na babae, at mahal na mahal naman siya ng kanyang asawa.
Ngunit nakikita ko na hindi siya masaya. Tinanong ko kung masaya ba siya - hindi raw. Ngunit iniisip ng lahat na perpekto ang buhay niya, pati ang kanyang pamilya. Tinanong ko kung ano ang problema.
Sabi niya - mas mahal ako ng asawa ko kaysa mahal ko siya. Secure ako sa kanya, ngunit arranged marriage lang kami at hindi ko siya "type". Tinanong ko kung ano ba ang tipo niya: isang tao raw na may malakas na karakter, malinaw na vision sa buhay, at magandang taste. Wala ni isa dito ang kanyang asawa.
Nagulat ako dito, at natagalan bago ko ito maproseso. Isang magandang buhay, ngunit may kulang na mahalagang bagay. Tumingin ako muli sa kanyang mga mata, at nakita ko kung gaano siya kamiserable. Tinanong ko kung ilang taon na siya - 44 daw. Tinanong ko kung 44 na taon niya pa bang makakasama ang kanyang asawa, at sabi niya ay oo.
Kaya malinaw na ang desisyon niya ay maging nandoon kasama ang kanyang asawa, kahit ang kapalit nito ay ang kawalan ng koneksyon sa kanilang relasyon. Ang palasak na pangangailangan para sa passion, meeting, at synergy ay wala doon. Nagpakakuntento siya sa isang mababaw ngunit maayos na buhay, kahit mayroon itong malalim na pangangailangang hindi naaabot.
Sa Gestalt, interesado kami sa choice, at tinitingnan namin ito gamit ang existential notions. Nilalagay tayo ng buhay sa iba't ibang klase ng sitwasyon, ngunit palagi tayong may pagpipilian. Ang pakiramdam ng pagkakakulong ay hindi nanggagaling sa ating mga sitwasyon, kundi sa ating pagkalimot na may pagpipilian pala tayo sa bawat sandali.
Kasama rin ng choice ang consequences, at ang isang sulit na buhay ay isang buhay kung saan pinananagutan ng tao ang kanyang mga aksyon, imbis na subukang sisihin ang iba, o maghangad na sana ibang tao na lamang siya.
Ganito nga ang sitwasyon ni Betty. Malinaw ang kanyang mga desisyon, pati ang mga kinalabasan nito. Ngunit miserable siya, at kailangan nitong magbago, pwera na lamang kung gusto niyang manatiling ganito.
Maraming siyang pagpipilian sa loob ng istrukturang pinili niyang panindigan.
Gumugol ako ng oras sa pagtabi lamang sa kanya, at pagkilala sa kanyang pagiging miserable. Ito ang relational na espasyo kung saan walang kailangang magbago, walang agenda, at ang pokus lamang ay nasa pag-iral; pag-iral ng magkasama, at pagkilala sa presensya ng isa't isa. Ang tawag dito ay "I-Thou".
Pagkatapos nito, tinanong ko kung ano ang mga posible niyang gawin. Ang pagtatanong nito sa una pa lang ay parang pagmumungkahi ng "solusyon" sa isang sitwasyon na wala naman talagang solusyon. Ngunit matapos ang ilang sandaling pamamalagi sa kanyang isyu, maaari na naming usisain ng magkasama ang iba't ibang pagpipilian at perspektibo.
Tinanong ko kung alam ba ng asawa niya ang tungkol sa pagiging miserable niya, at kung pinapakita ba niya ito sa kanyang asawa gaya ng pagpapakita niya nito sa akin. Hindi raw. Kaya nagbahagi ako ng isang pangyayari sa sarili kong buhay, kung saan nagkaroon sa akin ng malaking impact ang pagkukwento ng aking asawa tungkol sa isang bagay na nagpapamiserable sa kanya. Dahil mahal na mahal siya ng kanyang asawa, maaari itong magsimula ng pagbabago.
Sinabi ko na kahit kailan ay hindi niya ito magiging "type", ngunit kung motivated ito, maaari nitong subukang gumawa ng mga hakbang upang maging "type" niya. Nakasalalay sa kanya ang pag-amin dito ng kanyang totoong sarili at mga pangangailangan. Ang hamon ay na gawin niya ito sa isang paraan na magbibigay ng mga positibong resulta.
Minungkahi ko na sabihan itong tingnan siya sa mata ng sampung minuto, ng hindi nag-uusap, para lang maipakita niya dito ang kanyang pagkamiserable. Pagkatapos nito, maaari niyang banggitin dito ang ilang maliliit na pagbabago na nais niyang gawin nito, na magiging makahulugan para sa kanya.
Ngunit hindi nito ibig sabihin na ito na talaga ang solusyon sa kanyang pagkamiserable. Ang totoo ay nasa sitwasyon siya kung saan hindi natutugunan ang kanyang mga pangangailangan. Kaya minungkahi ko na aktibo niyang tuklasin ang kanyang pagkamalikhain, at sumubok ng mga spiritwal na gawain. Baka matulungan siya nitong makahanap ng kaligayahan na hindi matatagpuan sa kanyang paligid.
Hindi sinusuportahan ng Gestalt ang pagmumungkahi ng mga ganitong bagay bilang solusyon. Ngunit sa konteksto ng isang malalim na contact sa personal na pagkaka-stuck, nagiging makahulugan para sa tao ang ganitong mga posibilidad, at nagkakaroon siya ng malalim na kagustuhang gumalaw papunta sa direksyong iyon. Kung mayroong interes, maaaring makatulong ang praktikal na suporta sa taong iyon - halimbawa ay ang pag-uusap tungkol sa kung paano niya magagawa ang pagbabago, at ang buong range ng kanyang mga pwedeng pagpilian.
Ngunit bago ko sakyan ang kanyang pokus, sinubukan ko muna siyang kilalanin. Nagtanong ako tungkol sa kanyang mga anak, sa kanyang buhay may-asawa, at sa kanyang trabaho. Kaka-resign niya lang sa kanyang trabaho matapos ang 20 taon, at kasalukuyang nasa transition period. Maayos naman ang kanyang buhay pamilya; maganda at talentado ang kanyang anak na babae, at mahal na mahal naman siya ng kanyang asawa.
Ngunit nakikita ko na hindi siya masaya. Tinanong ko kung masaya ba siya - hindi raw. Ngunit iniisip ng lahat na perpekto ang buhay niya, pati ang kanyang pamilya. Tinanong ko kung ano ang problema.
Sabi niya - mas mahal ako ng asawa ko kaysa mahal ko siya. Secure ako sa kanya, ngunit arranged marriage lang kami at hindi ko siya "type". Tinanong ko kung ano ba ang tipo niya: isang tao raw na may malakas na karakter, malinaw na vision sa buhay, at magandang taste. Wala ni isa dito ang kanyang asawa.
Nagulat ako dito, at natagalan bago ko ito maproseso. Isang magandang buhay, ngunit may kulang na mahalagang bagay. Tumingin ako muli sa kanyang mga mata, at nakita ko kung gaano siya kamiserable. Tinanong ko kung ilang taon na siya - 44 daw. Tinanong ko kung 44 na taon niya pa bang makakasama ang kanyang asawa, at sabi niya ay oo.
Kaya malinaw na ang desisyon niya ay maging nandoon kasama ang kanyang asawa, kahit ang kapalit nito ay ang kawalan ng koneksyon sa kanilang relasyon. Ang palasak na pangangailangan para sa passion, meeting, at synergy ay wala doon. Nagpakakuntento siya sa isang mababaw ngunit maayos na buhay, kahit mayroon itong malalim na pangangailangang hindi naaabot.
Sa Gestalt, interesado kami sa choice, at tinitingnan namin ito gamit ang existential notions. Nilalagay tayo ng buhay sa iba't ibang klase ng sitwasyon, ngunit palagi tayong may pagpipilian. Ang pakiramdam ng pagkakakulong ay hindi nanggagaling sa ating mga sitwasyon, kundi sa ating pagkalimot na may pagpipilian pala tayo sa bawat sandali.
Kasama rin ng choice ang consequences, at ang isang sulit na buhay ay isang buhay kung saan pinananagutan ng tao ang kanyang mga aksyon, imbis na subukang sisihin ang iba, o maghangad na sana ibang tao na lamang siya.
Ganito nga ang sitwasyon ni Betty. Malinaw ang kanyang mga desisyon, pati ang mga kinalabasan nito. Ngunit miserable siya, at kailangan nitong magbago, pwera na lamang kung gusto niyang manatiling ganito.
Maraming siyang pagpipilian sa loob ng istrukturang pinili niyang panindigan.
Gumugol ako ng oras sa pagtabi lamang sa kanya, at pagkilala sa kanyang pagiging miserable. Ito ang relational na espasyo kung saan walang kailangang magbago, walang agenda, at ang pokus lamang ay nasa pag-iral; pag-iral ng magkasama, at pagkilala sa presensya ng isa't isa. Ang tawag dito ay "I-Thou".
Pagkatapos nito, tinanong ko kung ano ang mga posible niyang gawin. Ang pagtatanong nito sa una pa lang ay parang pagmumungkahi ng "solusyon" sa isang sitwasyon na wala naman talagang solusyon. Ngunit matapos ang ilang sandaling pamamalagi sa kanyang isyu, maaari na naming usisain ng magkasama ang iba't ibang pagpipilian at perspektibo.
Tinanong ko kung alam ba ng asawa niya ang tungkol sa pagiging miserable niya, at kung pinapakita ba niya ito sa kanyang asawa gaya ng pagpapakita niya nito sa akin. Hindi raw. Kaya nagbahagi ako ng isang pangyayari sa sarili kong buhay, kung saan nagkaroon sa akin ng malaking impact ang pagkukwento ng aking asawa tungkol sa isang bagay na nagpapamiserable sa kanya. Dahil mahal na mahal siya ng kanyang asawa, maaari itong magsimula ng pagbabago.
Sinabi ko na kahit kailan ay hindi niya ito magiging "type", ngunit kung motivated ito, maaari nitong subukang gumawa ng mga hakbang upang maging "type" niya. Nakasalalay sa kanya ang pag-amin dito ng kanyang totoong sarili at mga pangangailangan. Ang hamon ay na gawin niya ito sa isang paraan na magbibigay ng mga positibong resulta.
Minungkahi ko na sabihan itong tingnan siya sa mata ng sampung minuto, ng hindi nag-uusap, para lang maipakita niya dito ang kanyang pagkamiserable. Pagkatapos nito, maaari niyang banggitin dito ang ilang maliliit na pagbabago na nais niyang gawin nito, na magiging makahulugan para sa kanya.
Ngunit hindi nito ibig sabihin na ito na talaga ang solusyon sa kanyang pagkamiserable. Ang totoo ay nasa sitwasyon siya kung saan hindi natutugunan ang kanyang mga pangangailangan. Kaya minungkahi ko na aktibo niyang tuklasin ang kanyang pagkamalikhain, at sumubok ng mga spiritwal na gawain. Baka matulungan siya nitong makahanap ng kaligayahan na hindi matatagpuan sa kanyang paligid.
Hindi sinusuportahan ng Gestalt ang pagmumungkahi ng mga ganitong bagay bilang solusyon. Ngunit sa konteksto ng isang malalim na contact sa personal na pagkaka-stuck, nagiging makahulugan para sa tao ang ganitong mga posibilidad, at nagkakaroon siya ng malalim na kagustuhang gumalaw papunta sa direksyong iyon. Kung mayroong interes, maaaring makatulong ang praktikal na suporta sa taong iyon - halimbawa ay ang pag-uusap tungkol sa kung paano niya magagawa ang pagbabago, at ang buong range ng kanyang mga pwedeng pagpilian.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento